Free Press

Hier volgt een analyse van Emma Lazarus’ gedicht ‘The New Colossus’, een sonnet dat ontelbare Amerikanen heeft geïnspireerd. In 1903 werd een kopie van Lazarus’ gedicht gegraveerd op een bronzen plaquette op de sokkel van het Vrijheidsbeeld. Lazarus schreef het gedicht nadat het Comité van het Vrijheidsbeeld haar had gevraagd iets over het standbeeld te schrijven. Lazarus, een inwoonster van New York City, publiceerde een dichtbundel toen ze nog een tiener was. Naast het schrijven van poëzie, las Lazarus ook graag Britse en Amerikaanse literatuur, en ze schreef ook veel artikelen over uiteenlopende onderwerpen. Helaas overleed Lazarus in 1887, zestien jaar voordat haar beroemdste gedicht in het Vrijheidsbeeld werd gegraveerd.

Samenvatting

In het kort, is dit een gedicht dat geïnspireerd werd door het Vrijheidsbeeld. In het gedicht schildert Lazarus het Vrijheidsbeeld af als een vrouw die allen verwelkomt die een thuis nodig hebben, en ze noemt haar de Moeder der Ballingen. Zij houdt haar fakkel vast om de weg te verlichten van allen die onderdak zoeken in een nieuw land. Lady Liberty zal niemand afwijzen: zij zal de vermoeiden en de armen accepteren en ieder ander die behoefte heeft aan vrijheid.

Analyse van De nieuwe kolos

Je kunt dit gedicht niet analyseren zonder eerst naar de titel te kijken, die verwijst naar het standbeeld van de Griekse god Helios dat ooit, meer dan tweeduizend jaar geleden, aan de haven van Rhodos, Griekenland, stond. De titel beweert ook dat het Vrijheidsbeeld een soort vervanging is van het oude Griekse standbeeld; de dichter doet dit door het woord “nieuw” in de titel op te nemen. Lazarus noemt het oude standbeeld in de eerste en tweede regel van het gedicht. Ze schrijft: “Niet zoals de koperen reus van Griekse faam,/Met veroverende ledematen strijdend van land tot land…”

De Nieuwe Kolossus van Lazarus is een voorbeeld van een Petrarcaans sonnet. Het gedicht is veertien regels lang, en de eerste acht regels, een octaaf genoemd, hebben het rijmschema abbaabba. De laatste zes regels, een sestet genoemd, hebben een rijmschema van cdcdcd.

Zoals eerder gezegd vergelijkt de spreekster van het gedicht, vermoedelijk Lazarus, het Vrijheidsbeeld met de Kolossus. Ze zegt dat in tegenstelling tot het reusachtige beeld dat de Grieken maakten, Amerika’s beeld zal zijn van “Een machtige vrouw met een fakkel,/ wier vlam de gevangen bliksem is…” Ook in deze regels benadrukt ze dat het Vrijheidsbeeld gastvrij zal zijn, terwijl de Kolossus bedoeld was om degenen die de Griekse kusten bereikten te intimideren. Bovendien verpersoonlijkt Lazarus het standbeeld, door haar het vermogen te geven “te verwelkomen” en “te bevelen.”

In regel vijf en zes creëert Lazarus een nieuwe naam voor het Vrijheidsbeeld: “…en haar naam, Moeder der Ballingen.” Aangezien een banneling iemand is die gedwongen wordt zijn vaderland te verlaten, legt Lazarus uit dat Lady Liberty deze bannelingen niet alleen zal verwelkomen, maar ook moederlijk voor hen zal zijn, hen troostend en steunend zoals elke goede moeder dat doet. Ze breidt deze gedachte uit in de volgende regel, waarin ze zegt dat de hand die de fakkel vasthoudt “wereldwijd welkom straalt”. Met andere woorden, haar fakkel verlicht de weg voor iedereen.

Aan het eind van regel zeven schrijft Lazarus: “…her mild eyes command/The air-bridged harbor that twin cities frame.” Hier is veel discussie over geweest. Velen geloven dat de tweelingsteden die het Vrijheidsbeeld commandeert New York City en Brooklyn zijn, maar anderen denken dat het ook New York City en Jersey City kunnen zijn, de buurman van New York aan de overkant van de rivier.

De laatste zes regels van het gedicht zijn de beroemdste, en in deze regels spreekt het Vrijheidsbeeld “met stille lippen.” Ze zegt,

Geef mij uw vermoeiden, uw armen,
uw ineengedoken massa smachtend om vrij te ademen,
het ellendige afval van uw krioelende kust.
Zend deze, de daklozen, tempest-tost naar mij.
Ik hef mijn lamp naast de gouden deur.

In deze regels zegt de nieuwe Kolossus tegen de wereld dat ze haar alle mensen moet geven die naar vrijheid verlangen, ongeacht hoe ze zijn-vermoeid of arm, het maakt geen verschil. Ze heeft haar licht naast de deur geheven om ze allemaal binnen te laten.

Historische context

Emma Lazarus schreef De nieuwe kolos in 1883, maar ze heeft het niet meer meegemaakt dat het in 1903 in het Vrijheidsbeeld werd gegraveerd. Lazarus was een voorstander van immigratie, en dit gedicht, haar beroemdste, getuigt van haar opvattingen over vluchtelingen en immigranten. Hoewel het niet de bedoeling van Frankrijk was dat het Vrijheidsbeeld een symbool zou worden van het verwelkomen van immigranten in een nieuw land, bracht het aantal immigranten dat Ellis Island binnenstroomde daar verandering in: het standbeeld was vaak een van de eerste bezienswaardigheden die zij zagen als zij de haven binnenkwamen. Vandaag is het Vrijheidsbeeld een symbool van vrijheid en het nastreven van geluk, en hoewel Lazarus niet erg lang leefde, heeft haar gedicht de tand des tijds doorstaan en blijft het een van de belangrijkste werken in de Amerikaanse poëzie.