Box officeEdit
Walk the Line werd op 18 november 2005 uitgebracht in 2.961 bioscopen en bracht in het openingsweekend 22,3 miljoen dollar op, achter Harry Potter and the Goblet of Fire. De film bracht 119,5 miljoen dollar op in Noord-Amerika en 66,9 miljoen in de rest van de wereld voor een totaal van 186,4 miljoen dollar, ruim boven het budget van 28 miljoen dollar, waardoor het een kassucces werd. Het was de all-time highest grossing music biopic totdat Straight Outta Compton het in 2015 overtrof.
ReceptionEdit
Walk the Line heeft een goedkeuringscijfer van 82% op recensie-aggregator website Rotten Tomatoes op basis van 210 recensies en een gemiddelde waardering van 7,25/10. De kritische consensus van de website stelt: “Superieur acteerwerk en authentieke crooning vangen de emotionele subtiliteiten van de legende van Johnny Cash met een frisheid die een genot is om naar te kijken”.Metacritic kende de film een gewogen gemiddelde score van 72 uit 100 toe, gebaseerd op 39 critici, wat duidt op “over het algemeen gunstige recensies”.
Roger Ebert prees Witherspoon voor haar “tomeloze energie” en voorspelde dat ze de Academy Award voor Beste Actrice zou winnen. Over Phoenix schreef Ebert: “Ik ken de albums van Johnny Cash min of meer uit mijn hoofd, ik sloot mijn ogen om me op de soundtrack te concentreren en besloot dat, ja, dat de stem van Johnny Cash was waar ik naar luisterde. De aftiteling maakt duidelijk dat het Joaquin Phoenix is die zingt, en ik was stomverbaasd”. In haar recensie voor de Los Angeles Times schreef Carina Chocano: “Joaquin Phoenix en Reese Witherspoon leveren eersteklas werk – ze zingen, ze twangen, ze bespelen nieuwe instrumenten, ze knetteren van geestigheid en charisma, en ze geven zoveel seksuele warmte af dat het een wonder is dat ze niet in vlammen uitbarsten”.
A. O. Scott, in zijn recensie voor The New York Times, had problemen met Phoenix’s optreden: “Ook al komt zijn zangstem niet overeen met het origineel – hoe zou dat ook kunnen? – is hij het meest overtuigend tijdens het concert, wanneer zijn schouders zich spannen en hij zijn hoofd opzij buigt. Anders lijkt hij vast te zitten in het soort psychologische keurslijf waarin Hollywood getroebleerde genieën graag opsluit”. In zijn recensie voor Time schreef Richard Corliss: “Veel krediet voor Phoenix’s prestatie moet gaan naar Mangold, die altijd goed is geweest in het vinden van het sombere melodrama in zwijgzame zielen … Als Mangold’s nieuwe film een probleem heeft, dan is het dat hij en co-scenarist Gill Dennis soms te rigoureus de lijnen van de inspirerende biografie bewandelen”.
Andrew Sarris prees Witherspoon in zijn recensie voor The New York Observer voor haar “stekelige feistiness”, en schreef: “Deze prestatie heeft haar (in mijn gedachten, tenminste) te laat geplaatst onder een handvol meer-dan-Oscar-waardige prestaties dit jaar”. Entertainment Weekly gaf de film een “B+” en Owen Gleiberman schreef: “terwijl Witherspoon, zelf een prima zangeres, Carter immens sympathiek maakt, een fontein van warmte en vrolijkheid, wordt haar romantische terughoudendheid niet echt ingevuld, gezien hoe lieflijk ze met Phoenix overweg kan”. Baltimore Sun recensent Michael Sragow schreef: “Wat Phoenix en Witherspoon in deze film presteren is transcendent. Ze acteren met elk botje en centimeter vlees en gezichtsvlak, en elke toon en wankeling van hun stem. Ze zingen zelf met een verbazingwekkende beheersing van de verhalende muzikaliteit van countrymuziek”. In zijn recensie voor Sight and Sound schreef Mark Kermode: “Staande ovaties ook voor Witherspoon, die misschien wel de zwaardere taak heeft om diepte en duisternis te geven aan de rol van June, wier angstaanjagend chiquere toneelact – een musical-komedie hybride – voortdurend spot drijft (maar nooit trouwt)”.
Sommige critici vonden de film te beperkt door Hollywood plot formules van liefde en verlies, waarbij de laatste twintig jaar van Cash’s leven en andere meer sociaal-politiek controversiële redenen waarom hij werd beschouwd als “de man in het zwart” werden genegeerd.
Rosanne Cash was kritisch over de film. Ze was boos “omdat het de drie meest schadelijke gebeurtenissen uit de kindertijd bevatte: de scheiding van de ouders, de drugsverslaving van de vader, en iets anders ergs dat ik me nu niet meer kan herinneren”. Verder zei ze: “De film was pijnlijk. De drie waren voor mij op geen enkele manier herkenbaar als mijn ouders. Maar de scènes waren herkenbaar, en de verhaallijn, dus het hele ding was beladen met verdriet omdat ze allemaal net waren overleden, en ik had deze weerstand tegen het zien van de schermversie van mijn kindertijd”.
AccoladesEdit
Voor zijn vertolking van Johnny Cash won Phoenix de Golden Globe Award voor Beste Acteur – Film Musical of Komedie, en werd genomineerd voor een Academy Award voor Beste Acteur. Daarnaast ontving hij nominaties voor de BAFTA Award voor Beste Acteur, de Broadcast Film Critics Association Award voor Beste Acteur, de Satellite Award voor Beste Acteur – Speelfilm en de Screen Actors Guild Award voor Outstanding Performance by a Male Actor in a Leading Role. Voor zijn medewerking aan de soundtrack van de film won hij de Grammy Award for Best Compilation Soundtrack for Visual Media.
Voor haar vertolking van June Carter won Witherspoon een Academy Award voor Beste Actrice, een BAFTA Award voor Beste Actrice in een Hoofdrol, een Golden Globe Award voor Beste Actrice – Filmkomedie of Musical, een BFCA Critics’ Choice Award voor Beste Actrice, een National Society of Film Critics Award voor Beste Actrice, een Online Film Critics Society Award voor Beste Actrice, een Satellite Award voor Beste Actrice – Film, en een Screen Actors Guild Award voor Outstanding Performance by a Female Actor in a Leading Role. De film werd genomineerd voor Academy Awards in Best Costume Design, Best Film Editing, en Best Sound Mixing.
Filmcriticus Andrew Sarris rangschikte Walk the Line op nummer zeven in topfilms van 2005 en noemde Reese Witherspoon als de beste vrouwelijke prestatie van het jaar. Witherspoon werd ook verkozen tot Favoriete Hoofdrolspeelster bij de 2006 People’s Choice Awards. David Ansen van Newsweek rangschikte Witherspoon als een van de vijf beste actrices van 2005.