Mega-contracten zoals dat van Green Bay Packers-quarterback Aaron Rodgers zijn zo vaak beperkende overeenkomsten die een organisatie aan banden leggen en een genie op het gebied van salariscapaciteiten vereisen om ze te omzeilen.
Maar Rodgers’ nieuwe deal past niet in die traditionele mal, en het is duidelijk dat beide partijen hun beoogde doel hebben bereikt toen de Packers-quarterback afgelopen vrijdag zijn vijfjarige verlenging tekende.
Op maandag begonnen de details van Rodgers’ historische deal naar buiten te druppelen.
Volgens Rob Demovsky van de Green Bay Press-Gazette kan Rodgers tot 110 miljoen dollar verdienen in de vijf nieuwe jaren en 130,75 miljoen dollar als hij de volledige zevenjarige overeenkomst uitspeelt. De verlenging bevat ook $54 miljoen aan gegarandeerd geld, inclusief een tekenbonus van $35 miljoen.
Baltimore Ravens quarterback Joe Flacco kreeg $52 miljoen in zijn nieuwe deal die in maart werd getekend. De Dallas Cowboys gaven Tony Romo $55 miljoen.
Maar als je het gegarandeerde geld in zijn resterende twee jaar meetelt, zal Rodgers in totaal 62,5 miljoen dollar aan gegarandeerd geld verdienen gedurende de looptijd van zijn contract.
Om eerlijk te zijn, dit is niet een suggestie dat Rodgers’ deal niet enorm is. Het is eigenlijk historisch. De verlenging is gemiddeld 22 miljoen dollar, en Rodgers zal meer geld verdienen in de eerste drie jaar (65,2 miljoen dollar) dan welke speler ooit. Hij staat ook gelijk met Drew Brees voor de winst in het eerste jaar (40 miljoen).
Terwijl Rodgers blij moet zijn met de grote hoeveelheden geld en zijn nieuwe status als de best betaalde speler in de geschiedenis, moeten de Packers zich even opgetogen voelen dat zijn deal het welzijn van de franchise niet heeft verwoest over de lengte van de deal.
Op geen enkel moment in de komende zeven jaar zal Rodgers meer dan 21,1 miljoen dollar op de salary cap tellen, wat op zichzelf al een prestatie is. Alle andere mega quarterback deals hebben ten minste een of twee jaar waarin hun cap nummers stijgen boven de $ 25 miljoen.
Volgens Spotrac zal Flacco in 2015 $ 28,6 miljoen tellen tegen de Ravens’ cap en $ 31,2 in 2016. Romo zal in 2015 $25,3 miljoen cap hit hebben. En Brees zal tellen voor $ 26,4 miljoen in 2015 en $ 27,4 miljoen in 2016.
Hier is de volledige uitsplitsing van cap hits over de looptijd van Rodgers’ deal:
2013: $12 miljoen
2014: $17,9 miljoen
2015: $18,6 miljoen
2016: $19,6 miljoen
2017: $20.7 miljoen
2018: $20,9 miljoen
2019: $21,1 miljoen
De Packers kunnen zeker om die getallen heen werken, vooral in de eerste jaren en zelfs in latere seizoenen. Gezien het feit dat Rodgers geen echt geld kost om in 2018 of 2019 vrij te geven, kan er in die jaren zelfs een stimulans zijn om te herstructureren.
General manager Ted Thompson zal de cap-flexibiliteit die in de eerste jaren wordt geboden op prijs stellen.
Rodgers zal slechts $ 12 miljoen tellen tegen de 2013 cap, wat een verhoging is van slechts $ 2,25 miljoen ten opzichte van zijn oorspronkelijke cap nummer van $ 9,75. De Packers zitten nu ruwweg $13 miljoen onder de cap voor volgend seizoen, met draft picks die uiteindelijk ergens in de buurt van $5 miljoen komen.
Als Thompson daarvoor kiest, kan hij die cap room gebruiken om te onderhandelen over nieuwe verlengingen voor defensive lineman B.J. Raji of cornerback Sam Shields, of die ruimte overdragen naar volgend seizoen, wanneer receiver James Jones ook een free agent zal zijn. De Packers hebben bijna $ 7 miljoen van 2012 overgedragen naar hun 2013 cap.
Packers CEO en voorzitter Mark Murphy herhaalde dat deze deal een win voor beide partijen is.
Volgens Jason Wilde van ESPN Milwaukee:
Ik denk dat we het op zo’n manier hebben gestructureerd dat we in een positie blijven waarin we op het veld kunnen concurreren. Maar elk team krijgt ermee te maken. Het is een uitdaging. Maar hij is zo’n geweldige speler geweest en vertegenwoordigt de Packers zo goed. Ik denk dat iedereen in de organisatie blij voor hem is, maar ook blij voor de organisatie, want het is goed voor beide partijen.
Een uitdaging? Ja. Maar het is een uitdaging die veel lastiger had kunnen zijn.
In plaats daarvan hebben de Packers een deal gesloten die Rodgers een recordbedrag oplevert, maar de franchise niet aan banden legt. In feite, Thompson heeft meer opties nu dan hij deed terwijl de dreigende impact van de deal zweefde over het front office.
Ook maken de Packers elk seizoen genoeg winst ($ 42,7 miljoen in 2012, $ 17,1 miljoen in ’11, volgens Bloomberg.com) om het gegarandeerde geld zonder veel zorgen aan te kunnen.
Nu hoeft Green Bay zich geen zorgen te maken over het hebben van een franchise-quarterback voor de komende zeven jaar, of te zien dat het geld dat nodig is om dat te laten gebeuren de club op de korte of lange termijn verlamt.