Głównym celem podczas leczenia SCI jest utrzymanie najwyższego możliwego poziomu funkcji. Leczenie ma również na celu zapobieganie powikłaniom i dalszym urazom. Zabiegi mogą być niechirurgiczne i/lub chirurgiczne.

Zabiegi niechirurgiczne

Wlew steroidów: Dożylne (IV) wlewy steroidowe mogą być podawane w przypadku SCI, które nastąpiło nagle (uraz). Celem jest zmniejszenie obrzęku spowodowanego urazem. W stosownych przypadkach leczenie sterydami rozpoczyna się wkrótce po urazie.

Stabilizacja za pomocą trakcji/ustawienia szyjnego (karku): Te rodzaje trakcji są często potrzebne do zmniejszenia lub ponownego wyrównania kręgosłupa:

  • Halo trakcja
  • Gardner-Wells Tongs trakcja

Bracing: W oparciu o poziom urazu i zalecenie lekarza, może zostać założona orteza. Zdjęcia aparatów ortopedycznych znajdują się na dwóch następnych stronach. Te szelki mogą być używane przed i/lub po operacji, jeśli to konieczne.

Urazy szyjne (karku) i piersiowe (górnej części klatki piersiowej)

Kołnierz filadelfijski

.

Kołnierz Miami J
Aspen Cervical thoracic orthosis (CTO)
Halo kamizelka

Urazy dolnego odcinka piersiowego i lędźwiowego

Usztywnienie Jewetta

Leczenie chirurgiczne

Operacja może być potrzebna, gdy uraz spowodował niestabilność kości lub gdy występuje ucisk na rdzeń kręgowy lub nerwy rdzeniowe. Kręgosłup nie jest stabilny, jeśli pomimo usztywnienia kości mogą się przemieszczać i powodować dalsze urazy.

Dekompresja: Jest to usunięcie nacisku na rdzeń kręgowy. Usuwana jest przyczyna (kość, dysk, skrzep krwi, guz) ucisku na rdzeń kręgowy lub nerwy rdzeniowe.

Unieruchomienie wewnętrzne i instrumentacja: Fiksacja wewnętrzna oznacza umieszczenie metalowych prętów, śrub i/lub haków (instrumentacja) na kręgach w celu ochrony rdzenia kręgowego lub nerwów rdzeniowych przed dalszym urazem. Potraktuj to jako usztywnienie od wewnątrz ciała. Często wykonuje się również przeszczep kości. Trzy poniższe ryciny pokazują, jak to wygląda, z tytanowymi śrubami, hakami i prętami.

  • Po lewej: Tytanowe pręty, śruby i haki obok kręgosłupa lędźwiowego
  • Po środku: Zdjęcie rentgenowskie szyi z prętami i śrubami (kręgosłup szyjny)
  • Po prawej: RTG boczne dolnego odcinka kręgosłupa z prętami i śrubami (kręgosłup lędźwiowy)

Przeszczep kości do zespolenia: W przypadku konieczności zastosowania wewnętrznego unieruchomienia i instrumentarium, najprawdopodobniej konieczny będzie również przeszczep kostny. Przeszczep kostny może być pobrany z tylnej części miednicy lub żebra. Kość ta jest następnie umieszczana na uszkodzonym obszarze kostnym. Często kość ta łączy się z kręgiem i zespala w ciągu 3 do 6 miesięcy. Po całkowitym zrośnięciu się kręgów, kość stabilizuje kręgosłup.

.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.