Q: Jestem emerytowaną 65-letnią kobietą.

Od kilku tygodni mam tę dolegliwość – uczucie ciasnoty na twarzy, które stopniowo przenosi się na inne części ciała, takie jak głowa i górne ramiona.

Moje czoło, oczy i nos są obszarami „atakowanymi” przez większość czasu.

Mam wrażenie jakby mój nos był ściskany kiedy to się dzieje.

Ciasnota jest szczególnie zła, kiedy jestem zestresowany, niespokojny lub kiedy fizycznie wysilam się wykonując czynności takie jak mopowanie podłogi lub szybki spacer.

Uwolnienie od tego uczucia często przychodzi, kiedy jestem zrelaksowany lub leżę płasko na łóżku.

Przejrzałem rezonans magnetyczny (MRI) mojej głowy i tomografię komputerową (CT) mojej twarzy. Wykonano również wziernikowanie nosa.

Na podstawie tych skanów i wziernika nie wykryto żadnych nieprawidłowości.

Na co cierpię?

Do kogo powinienem się udać w celu konsultacji lub leczenia?

A: Ważne jest, aby poszukać jakichkolwiek fizycznych przyczyn objawów, które mogą mieć podłoże neurologiczne, chociaż w rzeczywistości nie opisał Pan dolegliwości jako bólu.

Wspomniała Pani jednak, że dyskomfort nasilał się pod wpływem stresu, niepokoju i wysiłku fizycznego, a łagodził go relaks i odpoczynek.

W przypadku braku zaburzeń fizycznych, Pani problemy mogą być wynikiem nadmiernego wysiłku fizycznego i/lub nieodpowiedniego odpoczynku.

Inną możliwością jest zaburzenie lękowe, takie jak uogólnione zaburzenie lękowe.

Główną cechą uogólnionego zaburzenia lękowego jest nadmierne zamartwianie się, które jest przewlekłe (trwające sześć miesięcy lub dłużej) i jest związane z niepokojem, drażliwością, problemami z koncentracją i snem oraz tendencją do łatwego męczenia się.

Dodatkowo, pacjenci mogą mieć napięcie mięśni (które może być odczuwane jako „ciasnota”) i bóle mięśni, mogą drżeć, drgać i czuć się roztrzęsieni.

Objawy depresji również często współistnieją.

Zauważam jednak, że Pani objawy występują od zaledwie kilku tygodni, a zatem kryterium czasu trwania uogólnionych zaburzeń lękowych nie jest spełnione w tym momencie.

Jeśli istnieje możliwy do zidentyfikowania stresor psychospołeczny – to znaczy, jeśli ostatnio doświadczyła Pani stresującego wydarzenia lub doświadczenia – wtedy może Pani cierpieć na zaburzenia adaptacyjne z lękiem, które powodują Pani objawy.

Przy odpowiednim leczeniu, wiele osób doświadczających zaburzeń lękowych może prowadzić normalne, satysfakcjonujące życie.

Na ogół, zaburzenia lękowe są leczone za pomocą leków i/lub doradztwa.

CBT pomaga ludziom zmienić zarówno wzorce myślenia, które wspierają irracjonalne lęki, jak i reakcje na sytuacje wywołujące lęk.

Jeśli objawy utrzymują się, należy wrócić do lekarza w celu dalszej oceny i leczenie może być uzasadnione.

Dr Joshua Kua,
konsultant psychiatra w Raffles Counselling Centre w Raffles Hospital


Zdobądź kopię Mind Your Body, The Straits Times lub przejdź do straitstimes.com, aby uzyskać więcej historii.

.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.