Uran zubożony, gęsty, lekko radioaktywny metal, stosowany głównie do produkcji amunicji i poszycia pancernego. Uran zubożony powstaje jako produkt odpadowy podczas ekstrakcji radioaktywnego izotopu uranu-235 z naturalnej rudy uranu.
Ponieważ uran-235 jest wykorzystywany jako paliwo w elektrowniach jądrowych oraz w produkcji niektórych rodzajów broni jądrowej, uran zubożony, produkt uboczny procesu wzbogacania uranu, jest obfity. Jego usuwanie jest również niezwykle kosztowne ze względu na jego radioaktywność. W związku z tym producenci broni mogą pozyskiwać zubożony uran za minimalne lub wręcz żadne koszty. Ponieważ jest on wyjątkowo gęsty, uran zubożony może być wykorzystywany do produkcji pancerzy czołgowych lub do produkcji amunicji. Naboje ze zubożonym uranem łatwo przebijają konwencjonalne pancerze i zapalają się przy uderzeniu, zazwyczaj powodując rozległe uszkodzenia celu.
Przemysł obronny Stanów Zjednoczonych rozpoczął stosowanie zubożonego uranu w 1977 r., ale uzbrojenie wzmocnione zubożonym uranem nie zostało wykorzystane w walce aż do wojny w Zatoce Perskiej w 1991 r. Były one następnie wykorzystywane w interwencjach w Zatoce Perskiej. Następnie użyto ich podczas interwencji w konfliktach w Bośni i Kosowie, podczas wojny w Afganistanie oraz wojny w Iraku. Korzyści na polu walki zostały zademonstrowane w czasie wojny w Zatoce Perskiej, kiedy to siły Stanów Zjednoczonych i koalicji używające amunicji ze zubożonym uranem zniszczyły co najmniej 1000 irackich czołgów. Natomiast nie stracono żadnych amerykańskich czołgów opancerzonych zubożonym uranem.
Od czasu wojny w Zatoce Perskiej pojawiły się pytania o wpływ zubożonego uranu na zdrowie ludzkie i środowisko. Niektórzy naukowcy, eksperci medyczni i weterani wojny w Zatoce Perskiej wierzą, że narażenie powoduje różne problemy zdrowotne, w tym raka. Podobne zarzuty wysunęli europejscy weterani NATO z konfliktu bośniackiego. W Iraku odnotowano podwyższone wskaźniki zachorowań na raka i wad wrodzonych wśród ludności cywilnej w obszarach, w których toczyły się ciężkie walki podczas wojny w Zatoce Perskiej i wojny w Iraku, chociaż do czasu zakończenia tej ostatniej wojny nie zbadano związku między tymi doniesieniami a zubożonym uranem.
Departament Obrony USA, Amerykańska Administracja ds. Weteranów, ONZ i NATO przeprowadziły dochodzenia w sprawie twierdzeń weteranów o chorobach powstałych w wyniku kontaktu ze zubożonym uranem. Zarówno Departament Obrony, jak i NATO stwierdziły, że ryzyko dla zdrowia ludzkiego związane ze zubożonym uranem jest w większości przypadków znikome.
Ale wojsko amerykańskie i wielu ekspertów medycznych utrzymuje, że zubożony uran nie stanowi istotnego zagrożenia dla zdrowia ludzkiego, w wystarczających stężeniach substancja ta może skazić glebę i zasoby wodne. Światowa Organizacja Zdrowia zidentyfikowała szereg miejsc w Bośni i Kosowie, które wymagają oczyszczenia.
.