Verarmd uranium, dicht, licht radioactief metaal dat voornamelijk wordt gebruikt bij de productie van munitie en pantserbeplating. Verarmd uranium ontstaat als afvalproduct wanneer de radioactieve isotoop uranium-235 wordt gewonnen uit natuurlijk uraniumerts.
Omdat uranium-235 wordt gebruikt als brandstof in kerncentrales en bij de productie van sommige kernwapens, is verarmd uranium, een bijproduct van het uraniumverrijkingsproces, overvloedig aanwezig. Het is ook uiterst kostbaar om te verwijderen vanwege zijn radioactiviteit. Bijgevolg kunnen wapenproducenten verarmd uranium verkrijgen tegen minimale of zelfs geen kosten. Omdat het een uitzonderlijke dichtheid heeft, kan verarmd uranium worden gebruikt bij de productie van tankbepantsering of worden verwerkt tot munitie. Kogels met verarmd uranium dringen gemakkelijk door conventionele pantsering heen en ontbranden bij de inslag, waardoor het doelwit meestal grote schade oploopt.
De Amerikaanse defensie-industrie begon in 1977 met het gebruik van verarmd uranium, maar met verarmd uranium versterkte wapens werden pas tijdens de Perzische Golfoorlog in 1991 in de strijd ingezet. Daarna werden ze gebruikt bij interventies in de conflicten in Bosnië en Kosovo, de oorlog in Afghanistan en de oorlog in Irak. De voordelen op het slagveld werden aangetoond in de Golfoorlog, toen strijdkrachten van de Verenigde Staten en de coalitie met munitie met verarmd uranium ten minste 1.000 Iraakse tanks vernietigden. Daarentegen gingen er geen tanks van de VS met verarmd uranium verloren.
Sinds de Perzische Golfoorlog zijn er vragen gerezen over het effect van verarmd uranium op de menselijke gezondheid en het milieu. Sommige wetenschappers, medische deskundigen en veteranen van de Golfoorlog zijn van mening dat blootstelling een verscheidenheid aan gezondheidsproblemen veroorzaakt, waaronder kanker. Europese NAVO-veteranen van het Bosnische conflict hebben soortgelijke beschuldigingen geuit. In Irak werden verhoogde percentages kanker en geboorteafwijkingen gemeld bij burgers in gebieden waar tijdens de Perzische Golfoorlog en de Irak-oorlog zwaar is gevochten, hoewel tegen het einde van de laatste oorlog het verband tussen deze meldingen en verarmd uranium niet was onderzocht.
Het Amerikaanse Ministerie van Defensie, de Amerikaanse Veteranenadministratie, de Verenigde Naties en de NAVO hebben elk onderzoek gedaan naar de beweringen van veteranen dat zij ziek zijn geworden na blootstelling aan verarmd uranium. Zowel het Ministerie van Defensie als de NAVO hebben geconcludeerd dat het risico voor de menselijke gezondheid van verarmd uranium in de meeste gevallen verwaarloosbaar is.
Hoewel het Amerikaanse leger en veel medische deskundigen beweren dat verarmd uranium geen significante bedreiging vormt voor de menselijke gezondheid, kan de stof in voldoende concentraties de bodem en watervoorraden verontreinigen. De Wereldgezondheidsorganisatie heeft een aantal plaatsen in Bosnië en Kosovo aangewezen die moeten worden gereinigd.