późno 14c, farmacie, „lek pozbawiający organizm nadmiaru humorów (z wyjątkiem krwi)”; także „leczenie lekami; teoria leczenia lekami”, od starofrancuskiego farmacie „środek przeczyszczający” (13c.) i bezpośrednio ze średniowiecznej łaciny pharmacia, z greckiego pharmakeia „leczniczy lub szkodliwy lek, lecznicze lub trujące zioło; lek, trujący eliksir; magia (eliksir), barwnik, surowiec do obróbki fizycznej lub chemicznej.”
To jest z pharmakeus (fem. pharmakis) „preparator leków, truciciel, czarodziej” z pharmakon „lek, trucizna, filter, urok, zaklęcie, czar”. Beekes pisze, że pierwotne znaczenie nie może być jasno ustalone, a „słowo jest wyraźnie pre-greckie.” The ph- został przywrócony 16c. we francuskim, 17c. w angielskim (patrz ph).
Buck zauważa, że „Słowa dla 'trucizny’, oprócz odziedziczonej grupy, są w niektórych przypadkach takie same jak te dla 'narkotyku’ ….” Oprócz greckiego słowa ma łacińskie venenum „trucizna”, wcześniej „lek, mikstura medyczna” (źródło hiszpańskiego veneno, francuskiego venin, angielskiego venom), i staroangielskiego lybb.
Znaczenie „stosowanie lub podawanie leków” jest od c. 1400; sens „sztuki lub praktyki przygotowywania, konserwowania, i łączenia leków i wydawania ich zgodnie z receptami” jest od 1650s; że z „miejsce, gdzie leki są przygotowywane i wydawane” jest rejestrowane przez 1833.
.