(Learn how and when to remove this template message)
„Imminent lawless action” jest standardem obecnie używanym, który został ustanowiony przez Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych w Brandenburg v. Ohio (1969), dla określenia granic wolności słowa. Brandenburg wyjaśnił, co stanowi „wyraźne i obecne niebezpieczeństwo”, standard ustanowiony przez Schenck v. United States (1919), i unieważnił Whitney v. California (1927), który orzekł, że mowa, która jedynie zalecała przemoc może być nielegalna. Zgodnie z testem imminentnego bezprawnego działania, mowa nie jest chroniona przez Pierwszą Poprawkę, jeśli mówca zamierza podżegać do naruszenia prawa, które jest zarówno bliskie, jak i prawdopodobne. Chociaż dokładne znaczenie słowa „nieuchronne” może być niejednoznaczne w niektórych przypadkach, sąd przedstawił późniejsze wyjaśnienie w sprawie Hess v. Indiana (1973), w której sąd uznał, że słowa Hessa były chronione w ramach „jego prawa do wolności słowa”, częściowo, ponieważ jego wypowiedź „nie równała się niczemu więcej niż popieraniu nielegalnych działań w nieokreślonym czasie w przyszłości”, a zatem nie spełniała wymogu nieuchronności.
Dwa prawne warunki, które stanowią podżeganie do nieuchronnego bezprawnego działania są następujące:
Wspieranie siły lub działalności przestępczej nie otrzymuje ochrony Pierwszej Poprawki, jeśli (1) popieranie jest skierowane na podżeganie lub spowodowanie nieuchronnego bezprawnego działania, i (2) jest prawdopodobne, aby podżegać lub spowodować takie działanie.