Door Dr. Purushottama Sagireddy, nefroloog bij DaVita

Röntgenfoto’s, of “röntgenfoto’s” zoals ze algemeen bekend zijn, bestaan al meer dan 100 jaar, sinds William K. Roentgen deze technologie in 1895 ontdekte. Hoewel de technologie van de beeldvormingsmodaliteiten explosief is gegroeid, spelen de aloude röntgenfoto’s nog steeds een rol bij de diagnose van chronische nierziekten (CKD). De verschillende beschikbare instrumenten omvatten gewone röntgenfoto’s (röntgenfoto’s), echografie, gecomputeriseerde tomografie (CT), magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) en angiografie.

De beschikbare tests voor de diagnose van nierziekten

Kleine röntgenfoto’s (röntgenfoto’s)

Deze films worden voornamelijk gebruikt tijdens de eerste beoordeling op nierstenen en soms om de grootte en de vorm van de nier te meten.

Intraveneuze urografie (IVU)

IVU wordt gebruikt om de grootte en vorm van de nier te meten en bij de beoordeling van het bekken en de urineleiders (de buizen die van de nieren naar de blaas lopen). Het grootste nadeel van deze test is het gebruik van contrastmiddelen, die ernstige bijwerkingen kunnen hebben, waaronder nierfalen. Hoewel het risico minder is met de nieuwere niet-ionische contrastmiddelen, bestaat het risico nog steeds.

Angiografie (angiogram)

Bij deze techniek wordt net als bij de IVU contrastvloeistof gebruikt, maar er kan meer informatie over de bloedvaten worden verkregen. Het angiogram helpt bij de beoordeling van stenose van de nierslagaders – wanneer de bekleding van de hoofdslagader die de nieren van bloed voorziet, vernauwt of geblokkeerd is – zoals wordt gebruikt bij de diagnose van coronaire hartziekten.

Ulttrasonografie (echografie)

Echografie wordt gebruikt om iemands eigen nieren (de nieren waarmee u bent geboren) en getransplanteerde nieren te beoordelen. Het kan de grootte en het uiterlijk van de nieren meten en tumoren, aangeboren afwijkingen, zwellingen en blokkades van de urinestroom opsporen. Een nieuwere techniek, Color Doppler genaamd, wordt gebruikt om stolsels, vernauwingen en pseudo-aneurysma’s in de slagaders en aders van de oorspronkelijke en de getransplanteerde nieren te beoordelen. Dit is de minst invasieve van alle procedures. Hij is draagbaar en vereist bovenal geen bestraling. Voor zover wij weten, zijn er tot nu toe geen meldingen van bijwerkingen van de procedure zelf.

Computed tomography (CT-scan of Cat-scan)

Dit is een digitale röntgenmodaliteit. Een computer wordt gebruikt om meerdere röntgengegevens te reconstrueren. Het wordt het best gebruikt om nierstenen of tumoren op te sporen. Het kan de meeste details beoordelen, vergelijkbaar met echografie, maar dit heeft het risico van blootstelling aan straling en soms wordt intraveneuze (IV) contrastvloeistof gebruikt, die zelf nierschade kan veroorzaken.

Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI)

MRI maakt gebruik van een grote en krachtige magneet. Met behulp van waterstofionen in het lichaam worden beelden van de lichaamsdelen verkregen. Maar wat de nier betreft, geeft een MRI dezelfde informatie als een CT-scan. In het verleden dacht men dat het voordeel was dat de contraststof, gadolinium genaamd, die in een MRI wordt gebruikt, geen risico op nierschade inhield. Gadolinium is nu echter in verband gebracht met nefrogene systemische fibrose (NSF), een potentieel dodelijke huidziekte bij mensen met een verminderde nierfunctie. En bij een klein deel van de patiënten, los van NSF, kan gandolinium de glomerulaire filtratiesnelheid (GFR) verlagen, vergelijkbaar met andere contrastkleurstoffen. Overleg met uw arts of een angiogram of CT-scan een betere keuze zou zijn dan een MRI.

Wanneer kan een bepaalde test het beste worden gebruikt?

Nu met deze kennis van de soorten tests die beschikbaar zijn, wil ik enkele klinische situaties bespreken en beschrijven welke test beter is voor welke bepaalde nierziekte.

Acuut nierfalen (ARF)

Obstructie van de urinestroom is een van de oorzaken van acuut nierfalen. Het is verantwoordelijk voor ongeveer 5 procent van de gevallen van acuut nierfalen. Maar als de obstructie is vastgesteld, is deze zeer gemakkelijk te verhelpen. Echografie is de beste manier om obstructie te beoordelen als een eerste screeningsmethode. Hoewel echografie de belangrijkste test is om dit te beoordelen, is een CT-scan voordelig wanneer echografie technische moeilijkheden heeft, zoals het niet in beeld kunnen brengen van de nieren door een gebrek aan voorbereiding of lichaamsbouw. De rol van MRI is zeer beperkt, aangezien deze niet meer informatie toevoegt dan de echografie en CT-scan.

Chronische nierziekte (CKD)

Met behulp van echografie kan de grootte van de nier, de dikte van het cortexgebied van de nier en de beoordeling van de corticale echogeniciteit (hoe de geluidsgolven op de nier weerkaatsen) worden beoordeeld. Er is een verband gevonden tussen corticale echogeniciteit en de prevalentie van globale sclerose (verharding van de nier), focale tubulaire atrofie (het wegkwijnen van de tubuli in de nier) en het aantal hyaliene afzettingen per glomerulus (wanneer eiwitten in de tubuli afzettingen van de tubuli vormen die “afzettingen” worden genoemd in het filter dat het bloed reinigt). Het is ook nuttig bij het identificeren van cysten (inclusief polycysteuze nierziekte) in de nier. De rol van CT-scan is zeer beperkt, behalve dat het kan helpen om de cysteuze aandoeningen veel beter te identificeren dan echografie. MRI heeft dezelfde beperkingen als de CT-scan.

Nieradertrombose

Contrast (kleurstof) CT en MRI zijn de beste manieren om nieradertrombose vast te stellen. Angiografie is het onderzoek van keuze, maar het is invasiever.

Nierlijke hypertensie

Angiografie is het onderzoek van keuze voor de nierlijke hypertensie of hoge bloeddruk veroorzaakt door vernauwing van de nierslagaders die bloed naar de nieren voeren. Een eerste evaluatie kan worden verricht met behulp van echografie. De grootte van de nieren en, in deskundige handen, de Doppler-sonografie van de nierslagaders kunnen helpen bij de evaluatie van vernauwing van de slagaders (stenose). CT-angiografie kan ook helpen bij het vaststellen van de vernauwing, maar is beperkt bruikbaar vanwege het contrastmiddel (kleurstof) en het risico van nierschade dat ermee gepaard gaat. Magnetische Resonantie Angiografie (MRA) ontwikkelt zich snel als een pre-screen voor angiografie. Naarmate de technologie zich verder ontwikkelt, kan MRA de beste methode zijn voor het opsporen van vernauwingen in de nierslagaders, omdat er geen risico is op contrastnefropathie en omdat het niet-invasief is.

Nierinfecties

CT-scan is de aangewezen test om nierinfecties op te sporen, omdat hij kan helpen bij het identificeren van gas, stenen, verkalkingen (steenachtige calciumafzettingen) in de nier, bloedingen, abcessen en obstructie.

Nierstenen

CT-scan is de beste manier om steenziekte op te sporen. Hoewel IVU soms kan worden gebruikt, is deze niet zo gevoelig als de CT-scan.

Niermassa’s

Ultrasound en CT-scan zijn complementair bij de beoordeling van een niermassa van welke aard dan ook. Deze twee modaliteiten kunnen effectief worden gebruikt om een cysteuze laesie, een massa of een niercelcarcinoom (kanker) te identificeren. Bij twijfel over een massa door de ene test is de andere test dus meestal nuttig. MRI identificeert beter de nieradertrombose, die optreedt als complicatie van nierkanker.

Niertransplantatie

Ultrasound is de meest gebruikte test om de meeste complicaties te identificeren die bij niertransplantatie worden gezien. Soms wordt een nucleaire geneeskunde scan gebruikt om de functie van de getransplanteerde nier te beoordelen.

Over Dr. Purushottama Sagireddy

Dr. Purushottama Sagireddy is een nefroloog van DaVita in Stockton, Californië. Hij is afgestudeerd aan het Guntur Medical College in Guntur, Andhra Pradesh, India en is gecertificeerd in Interne Geneeskunde en Nefrologie. Dr. Sagireddy deed zijn residency in interne geneeskunde aan de University of Illinois, College of Medicine in Chicago en zijn fellowship in nefrologie aan de University of Texas Health Science Center in San Antonio.

Dr. Sagireddy is de stafchef van het Dameron Hospital in Stockton, Californië en is voorzitter van het fistula first-initiatief in het St. Joseph Medical Center. Hij is lid van de American Society of Nephrology, Renal Physicians Association, San Joaquin County Medical Society en Indian Medical Council.

Dr. Sagireddy is getrouwd en heeft drie kinderen. Hij houdt van tennis, basketbal, tuinieren en actualiteiten.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.