De creatie van de anticonceptiepil in 1950 wordt grotendeels beschouwd als een keerpunt voor de vrouwelijke reproductieve vrijheid. Voor het eerst in de menselijke geschiedenis was er een betrouwbare, relatief veilige anticonceptiemethode die mensen in staat stelde meer controle te hebben over wanneer ze zwanger werden en van wie. Terwijl sommigen in die tijd hun parels vasthielden over de implicaties van het in staat zijn om seks te hebben zonder de consequentie van zwangerschap (gasp!), werd het gebruik van de pil (en later, andere vormen van hormonale anticonceptie) wijdverspreid en zeer geaccepteerd… tot, zo lijkt het, op dit moment.

Het aantal vrouwen dat hormonale anticonceptiepillen gebruikt, daalt – volgens de Centers for Disease Control and Prevention gebruikte 12,6 procent van de vrouwen die anticonceptie gebruikten, tussen 2015 en 2017 de pil, vergeleken met 18,9 procent van de vrouwen in 2002. Hoewel een deel van de daling kan worden verklaard door een toegenomen gebruik van andere hormonale anticonceptiemethoden (waaronder een stijging van het IUD-gebruik van 1,3 procent naar 7,9 procent, en een stijging van het gebruik van implantaten en pleisters van 0,8 naar 3,5 procent), is er een kleine maar groeiende beweging van vrouwen (momenteel goed voor 5.4 procent van de vrouwen die anticonceptie gebruiken, volgens CDC-gegevens) die hormonale anticonceptie helemaal mijden ten gunste van meer “natuurlijke”, hormoonvrije opties.

Onder hen is Ashley*, die 17 was toen haar arts bij haar polycysteus ovarium syndroom (PCOS) vaststelde en haar een recept voor anticonceptiepillen voorschreef – een gebruikelijke behandeling voor de hormonale stoornis om de menstruatie en hormoonspiegels te helpen reguleren. Na ongeveer acht jaar een lage dosis pil te hebben geslikt zonder merkbare bijwerkingen, veronderstelde een nieuwe OB/GYN dat Ashley misschien niet echt PCOS had. Tegelijkertijd moedigde een specialist in Arvigo abdominale therapie (een vorm van lichaamswerk gericht op het verbeteren van de reproductieve en spijsverteringsgezondheid) met sterke meningen tegen hormonale geboortebeperking Ashley aan om meer over haar cyclus te leren. Dus, op 26-jarige leeftijd, besloot Ashely te stoppen met de pil.

“Als ik PCOS had, wilde ik er vroeg genoeg achter komen in mijn vruchtbare periode om de nodige aanpassingen te maken,” zegt ze. Haar nieuwe OB/GYN steunde haar beslissing en stelde na de terugkomst van haar menstruatie vast dat ze inderdaad een verkeerde diagnose had gekregen. Ashley, nu 34 en kledingontwerpster in San Francisco, zegt dat het stoppen met anticonceptie haar heeft geholpen om zich meer verbonden te voelen met haar natuurlijke cyclus. “Ik heb het gevoel dat ik mijn menstruatie kan gebruiken als een andere indicator van de gezondheid van mijn lichaam. Ik merk veranderingen in de lengte van de cyclus, de duur, de kleur van het bloeden en de consistentie,” zegt ze.

Hoewel Ashley’s beslissing om te stoppen met de pil zorgvuldig werd overwogen (en tot nu toe voor haar heeft gewerkt), is er een vocaal en zeer zichtbaar segment van deze beweging dat zich baseert op angst en extreme standpunten om vrouwen te overtuigen om deze zeer persoonlijke keuze te maken – en dat kan het moeilijk maken voor de gemiddelde persoon om te zien waar de feiten eindigen en de angstzaaierij begint. Wanneer dat gebeurt, kunnen mensen de zeer reële potentiële voordelen van hormonale anticonceptie missen.

De geschiedenis van het verzet tegen anticonceptie

Veel van het huidige gesprek over de pil wordt gevormd door een invloedrijk boek uit 2013, Sweetening the Pill: Or, How We Got Hooked On Hormonal Birth Control. De auteur van het boek, Holly-Grigg Spall, maakt dubieuze beweringen dat de pil een “verslavende” drug is die het patriarchale kapitalisme ondersteunt en vergelijkbaar is met “vrouwelijke castratie.” (Er zij op gewezen dat zij adviseur is voor verschillende technologieën voor het opsporen van natuurlijke vruchtbaarheid). Een andere vroege vooraanstaande voorstander van de anti-Pill-beweging, holistisch psychiater Kelly Brogan, MD, betoogde dat de pil depressie bij vrouwen kan veroorzaken, en heeft randoordelen geuit over andere gezondheidsthema’s, waaronder vaccinscepticisme en een (onjuist en gevaarlijk) geloof dat het HIV-virus niet tot AIDS leidt.

Dit Pill-scepticisme bleef niet beperkt tot de verre uithoeken van wellness. In 2016 verlichtte de hashtag #MyPillStory de sociale media, met mensen die verhalen deelden over de bijwerkingen die ze zeggen te hebben ervaren bij het nemen van de pil, waaronder een laag libido, angst, depressie en hersenmist. Cycle-tracking apps overspoelden de markt, velen op de markt gebracht als effectieve, hormoonvrije alternatieven, en in 2017 werd Natural Cycles de eerste natuurlijke gezinsplanning app gecertificeerd door de Europese Unie als een vorm van geboortebeperking.

Het debat over de pil heeft sindsdien de mainstream bereikt: In 2019 waren er artikelen in mediakanalen zoals The Washington Post en New York magazine waarin vrouwen hun bezorgdheid uitten over de bijwerkingen van hormonale geboortebeperking en beweerden dat velen zelfs helemaal stoppen met geboortebeperking. Een 2018 online onderzoek onder meer dan 2.000 vrouwen door Cosmopolitan vond dat meer dan 70 procent die de pil hebben gebruikt, zeiden dat ze stopten met het gebruik ervan of erover dachten om te stoppen in de afgelopen drie jaar.

“Ik denk dat wat er gebeurt, is dat vrouwen weglopen van de anticonceptiepil vanwege wat ze er niet over weten.” -Sarah Hill, PhD

Natuurlijk, de pil bestaat al bijna 60 jaar, dus waarom keren mensen het nu de rug toe? “Ik denk dat wat er gebeurt is dat vrouwen weglopen van de anticonceptiepil vanwege wat ze er niet over weten,” zegt Sarah Hill, PhD, een evolutionair psycholoog, professor aan de Texas Christian University College of Science and Engineering, en auteur van het recente boek This Is Your Brain on Birth Control. “Vrouwen zijn meer afgestemd op hun gezondheid en worden steeds voorzichtiger met dingen in hun lichaam stoppen die ze niet begrijpen.”

“Mijn patiënten zijn beter geïnformeerd over hun keuzes en meer betrokken bij de besluitvorming over welk type anticonceptie voor hen geschikt is,” zegt OB/GYN Nora Doty, MD, die deel uitmaakt van de faculteit van Hackensack Meridian Health Jersey Shore University Medical Center en een woordvoerder is van het American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG). “Ze stellen echt goede vragen over hun gezondheid en hoe anticonceptie deze kan beïnvloeden, wat volgens mij te danken is aan een grotere beschikbaarheid van toegankelijke medische informatie, evenals een cultuuromslag die vrouwen in staat stelt om pleitbezorgers voor hun eigen gezondheid te zijn.”

De legitieme zorgen over anticonceptie

Hoewel de beweringen van randgezondheidsdeskundigen extreem en overdreven kunnen zijn, is er enige waarheid in de waarschuwende verhalen over hormonale anticonceptie zoals de pil. “Dit zijn echte zorgen, gebaseerd op bewijs. Het is gewoon dat het bewijs niet consistent is en ons niet kan helpen om op een nette georganiseerde manier veranderingen aan te brengen,” zegt Marra Ackerman, MD, de directeur van het reproductieve psychiatrieprogramma van NYU Langone Health.

Een deel van de uitdaging bij het begrijpen van de effecten die anticonceptiepillen op patiënten kunnen hebben, is dat er niet slechts één uniform type is dat iedereen neemt. Er zijn veel verschillende formuleringen met verschillende hoeveelheden en combinaties van synthetisch progesteron en oestrogeen (die werken om de eisprong te stoppen en dus zwangerschap te voorkomen). Door deze verscheidenheid kan de pil op iedereen die hem neemt een beetje anders inwerken, zegt Gillian Dean, MD, Senior Director of Medical Services bij Planned Parenthood Federation of America. Dit kan verklaren waarom sommige mensen bijwerkingen ervaren zoals hoofdpijn, spotting en verminderde zin in seks – of zelfs de meer anekdotische, minder begrepen bijwerkingen zoals stemmingswisselingen en hersenmist – en anderen niet.

Bovendien zijn dezelfde hormonen die worden gebruikt in de pil en andere vormen van hormonale anticonceptie ook signaalsoftware die je hersenen gebruiken voor tal van geest- en lichaamsfuncties, zegt Dr. Hill – wat betekent dat het veranderen ervan invloed kan hebben op hoe je lichaam en hersenen zich gedragen. Ze zegt dat ze dit heeft ervaren nadat ze in 2011 stopte met anticonceptie nadat haar man was gesteriliseerd en ze merkte een dramatische verandering in haar stemming. “Het voelde alsof ik wakker werd, alsof ik van een tweedimensionale pagina in een zwart-wit tekening was gekropen. Ik voelde me levendiger en levendiger,” zegt Dr. Hill. Deze ervaring, en een daaropvolgende diepe duik in het onderzoek naar de effecten van anticonceptie op het psychologisch functioneren van vrouwen, leidde haar tot het schrijven van haar boek.

“Als we kijken naar de gegevens, zijn er geen duidelijke richtlijnen over hoe anticonceptie te kiezen op basis van hoe het de stemming zal beïnvloeden, omdat er zo veel individuele variabiliteit is. Het is meer individueel vallen en opstaan, en dat is frustrerend.” -Marra Ackerman, MD

Het feitelijke onderzoek naar de effecten van hormonale geboortebeperking op de stemming is echter minder dan duidelijk. Een grote studie uit 2016 maakte golven voor het koppelen van geboortebeperking aan depressie, maar de werkelijke toename van nieuwe diagnoses van depressie en nieuwe antidepressivumvoorschriften onder vrouwen die geboortebeperking gebruikten, was zeer klein, merkt Dr. Dean op. Ander onderzoek, waaronder een 2016 review van alle studies over hormonale anticonceptiegebruik en stemming in de afgelopen 30 jaar, vond dat de meeste vrouwen die de pil gebruiken geen veranderingen of een positief effect op de stemming ervaren, zegt ze. “Stemmingsveranderingen en depressie zijn zeer prevalent bij vrouwen, en het is moeilijk om een oorzakelijke factor te identificeren in dit soort populatiegebaseerde studies,” voegt Dr. Doty toe.

“Als we naar de gegevens kijken, zijn er geen duidelijke richtlijnen over hoe geboortebeperking te kiezen op basis van hoe het de stemming zal beïnvloeden, omdat er zo veel individuele variabiliteit is,” zegt Dr. Ackerman. “Het is meer individueel vallen en opstaan, en dat is frustrerend.”

Ander onderzoek heeft uitgewezen dat anticonceptie de geslachtsdrift bij sommige vrouwen kan verminderen, omdat het oestrogeen in de pil de testosteronniveaus in het lichaam kan veranderen, zegt Dr. Dean. “Er is een subgroep van vrouwen die een verminderd libido hebben en meer pijn bij seks. We hebben gezien dat het stoppen met anticonceptie het probleem doet verdwijnen. Het is een echte zorg”, zegt Alyssa Dweck, MD, een OB/GYN in New York en assistent klinisch professor aan de Mount Sinai School of Medicine.

Wat betreft de meer vage zorgen over hormonale anticonceptie die je hormonen of toekomstige kansen op kinderen “in de war brengt”, zegt dr. Dweck zegt dat veranderingen in de vruchtbaarheid na het gebruik van de anticonceptiepil verband houden met leeftijd (de grootste factor bij onvruchtbaarheid) of andere aandoeningen waarvoor anticonceptie wordt gebruikt, zoals endometriose of PCOS, en niet met het gebruik van synthetische hormonen zelf.

Sorting fact from fiction

Zoals bij elk medicijn, zijn er zeker legitieme potentiële nadelen van de pil voor sommige mensen. Maar deskundigen waarschuwen niet om het kind met het badwater weg te gooien. “Ik denk dat de anticonceptiepil op dit moment een slecht imago krijgt,” zegt Dr. Dweck. “Voor medische problemen en gynaecologische zorgen is de pil een godsgeschenk voor mijn patiënten.”

Verder compliceert ons huidige politieke klimaat, waarin de toegang tot anticonceptie en abortus in toenemende mate in gevaar is. De regering-Trump en bepaalde federale rechters hebben zich vijandig opgesteld tegenover het geboortebeperkingsmandaat in de Affordable Care Act, wat de toekomstige toegang van mensen tot betaalbare anticonceptie zou kunnen beïnvloeden; het Hooggerechtshof zal dit jaar een betwisting van Louisiana’s beperkende abortusverbod horen dat de toekomst van Roe v Wade kan bepalen, de mijlpaaluitspraak die abortus als een grondwettelijk recht vestigde; en gezondheidscentra voor vrouwen die anticonceptie en reproductieve gezondheidsdiensten bieden, sluiten vanwege voorgestelde draconische abortusverboden. Zou deze tegenreactie tegen de pil – waarvan slechts een deel op waarheid berust – de toegang tot veilige, effectieve anticonceptie voor mensen nog moeilijker kunnen maken?

Verschillende deskundigen die voor dit verhaal werden geïnterviewd, zijn bezorgd dat de huidige scepsis over de pil informatie (waarvan slechts een deel geloofwaardig is) uit zijn verband rukt, wat terechte verwarring bij patiënten zou kunnen veroorzaken. Dr. Dweck zegt dat de vraag of anticonceptie geschikt is voor een bepaalde persoon uiterst subjectief is en alleen kan worden bepaald door een individu en hun zorgverlener. “We moeten mensen als individuen behandelen en de risico’s en voordelen naast elkaar zetten. Het zal duidelijk worden wie er baat bij heeft en wie niet,” zegt ze. “Dit is een afwegingsspel, en het is geen zwart of wit antwoord.”

Dr. Hill, aan de andere kant, ziet haar plaats als gewoon het voorlichten van patiënten over hun opties. “Ik geef vrouwen meer informatie om beter geïnformeerde beslissingen te nemen,” zegt ze. “Ik denk dat het geven van toegang tot informatie vrouwen in veel gevallen terug kan brengen naar de pil. Het geeft vrouwen een verklaring voor dingen die ze ervaren.”

Waar iedereen die voor dit verhaal is geïnterviewd het over eens kan zijn: Hoewel hormonale anticonceptiemethoden, waaronder de pil, patch en ring, al meer dan 30 jaar worden bestudeerd, zijn er grotere en betere studies nodig om de vragen te beantwoorden die patiënten en behandelaars hebben. “We hebben echt meer gegevens nodig om ons te helpen,” zegt Dr. Ackerman. Dr. Hill zegt bijvoorbeeld dat de meeste anticonceptiestudies geen onderscheid maken tussen het type pil dat vrouwen gebruiken en, zoals besproken, kunnen verschillende formuleringen aanzienlijk verschillende effecten hebben op de hersenen. Maar we kunnen nog wel even wachten. Wetenschappelijk onderzoek is zeer concurrerend en de financiering is beperkt, legt Dr. Hill uit; er is een goed gedocumenteerde genderkloof in het huidige onderzoek ten gunste van mannen, die gemakkelijker en goedkoper te bestuderen zijn dan vrouwen omdat hun hormonale systemen minder complex zijn (en dus gemakkelijker te controleren in een studie).

Voorlopig moeten artsen en patiënten het doen met een nogal onwetenschappelijk persoonlijk experiment om een oplossing te vinden die werkt. “Dit zijn veel voorkomende vragen die opkomen en waar vrouwen mee te maken krijgen. Deze keuzes kunnen van grote invloed zijn, en we zijn in het rijk van vallen en opstaan,” zegt Dr. Ackerman. Op dit moment betekent dat het uitproberen van de vele verschillende soorten anticonceptiemethoden totdat iemand vindt wat voor hem of haar werkt. Dat is niet echt een ideaal systeem, waarvoor je mogelijk meerdere afspraken met je gynaecoloog per jaar moet maken voor consultaties en recepten – wat snel duur kan worden. Ongeacht de hype en de overdreven kritiek op hormonale anticonceptie – met name de pil – is het duidelijk dat mensen met baarmoeders meer antwoorden en meer opties verdienen als het gaat om het veilig voorkomen van zwangerschap.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.