Inhibina została zdefiniowana jako hormon gonadalny, który wywiera specyficzne działanie ujemnego sprzężenia zwrotnego na wydzielanie FSH z komórek gonadotropowych przysadki mózgowej. Istnienie inhibiny postulowano już w 1923 roku (250). Jednakże, dopiero po opracowaniu niezawodnych i czułych systemów bioassay do wykrywania i szacowania inhibiny oraz po znalezieniu wystarczającego źródła inhibiny w postaci płynu pęcherzykowego jajników, dokonano postępu w izolacji i charakterystyce tego hormonu. Jest obecnie oczywiste, że inhibina, która sama składa się z dimeru dwóch różnych podjednostek, alfa i beta, jest członkiem znacznie większej rodziny hormonów (gliko)białkowych i czynników wzrostu, która obejmuje również substancję hamuj±c± Mülleriana, transformuj±cy czynnik wzrostu-beta, czynnik różnicowania erytroidów, białko owadzie, które odgrywa ważn± rolę w różnicowaniu, oraz dimer dwóch podjednostek beta inhibiny, aktywinę. Ta ostatnia substancja przeciwdziała działaniu inhibiny w komórkach przysadki mózgowej. Interakcje pomiędzy tymi substancjami regulacyjnymi będ± z pewno¶ci± przedmiotem zainteresowania w najbliższej przyszło¶ci. Cz±steczki inhibiny, podobne do tych występuj±cych w gonadach, wykryto również w tkance łożyskowej. Postulat obecności inhibiny w osoczu nasienia, prostacie i soku żołądkowym wynika najwyraźniej z wykrycia substancji różniących się od inhibiny gonadalnej. Najprawdopodobniej substancje te, których sekwencje aminokwasowe zostały wyjaśnione, pełnią inną funkcję biologiczną niż supresja obwodowego stężenia FSH in vivo. Inhibina jest wytwarzana w komórkach Sertoliego w jądrze i w komórkach ziarnistych w jajniku. Produkcja inhibiny jest stymulowana przez FSH, ale obecnie istnieje wiele kontrowersji dotycz±cych innych czynników, które mog± odgrywać rolę w regulacji produkcji inhibiny. Ze względu na brak wiarygodnych metod szacowania obwodowego stężenia inhibiny u ludzi i zwierząt doświadczalnych, prawie wszystkie dowody na fizjologiczne znaczenie inhibiny w regulacji procesów rozrodczych pochodzą z poszlak. Na podstawie tych pośrednich wyników wydaje się prawdopodobne, że inhibina odgrywa ważną rolę w regulacji zwrotnej obwodowych stężeń FSH w okresie, w którym komórki Sertoliego i komórki ziarniste, komórki docelowe dla FSH, dzielą się, tj. w okresie pokwitania u samców i podczas rozwoju pęcherzyków jajnikowych u samic.(ABSTRACT TRUNCATED AT 400 WORDS)