Grenzen stellen is niet alleen iets voor diplomaten – elke gezonde relatie op volwassen leeftijd zou goede persoonlijke grenzen moeten hebben die voor iedereen werken; met andere woorden, er zouden duidelijke grenzen moeten zijn over wat als acceptabel en welkom wordt beschouwd in de relatie, en wat, nou ja, dat niet is. Grenzen stellen aan je ouders kan een ongelooflijk stressvolle bezigheid zijn, vooral omdat er waarschijnlijk een aantal lastige ‘ik-ben-je-baby-niet-meer’-vibes aan verbonden zullen zijn. Ze kunnen geneigd zijn zich te verzetten tegen bijvoorbeeld je wens om niet elke dag te vertellen waar je heen gaat, of je wens om niet te praten over het vriendje dat ze niet leuk vinden. Of je ouders nu giftig zijn, vergeetachtig, of gewoon normale gebrekkige volwassenen, het zal altijd stressvol voelen als je probeert je recht op privacy en je eigen keuzes bij hen te laten gelden – maar er zijn zeker nuttige manieren om verder te gaan.
Begrenzingen in kind-ouder relaties stellen in feite vast dat je een volwassene bent met je eigen rechten, keuzes, voorkeuren en capaciteiten. Dat is een enorme verandering ten opzichte van toen je klein was, toen je voor het grootste deel van je behoeften afhankelijk was van je ouders. Maar hoe veel je ook van je ouders houdt en op hen een beroep doet voor steun, als volwassene ben je je eigen persoon. Goede grenzen stellen is vooral belangrijk als je ouders zich opdringen in ruimtes van je leven waar je ze niet om gevraagd hebt, zelfs als ze dat doen op een manier die misschien nuttig lijkt: boodschappen voor je halen zonder te vragen, ongevraagde meningen geven, onaangekondigd bij je thuis opduiken. Ja, nope.
Zelfs als je weet dat ze deze dingen uit liefde doen, betekent dat niet dat ze het recht hebben om te blijven handelen op een manier die jou ongemakkelijk of ongelukkig maakt. Je moet grenzen stellen om dit soort dingen te voorkomen, en duidelijk maken wat je leuk en acceptabel vindt in een ouder-kind relatie. Sterker nog, het stellen van grenzen zal je relatie waarschijnlijk gezonder en gelukkiger maken. Hier zijn vijf manieren om dat te bereiken.
Houd de dingen positief
Als je het gesprek over het stellen van grenzen positief en vrolijk kunt houden, is dat een enorm pluspunt (en ja, je moet hier een volledig gesprek aan wijden; je kunt geen grenzen stellen door implicaties of hints). Natuurlijk kan het zijn dat je ouders het feit dat je niet constant op bezoek wilt komen / hen niet toestaat je financiën te bespreken / welke grens je ook stelt, slecht opvatten; dat kan, helaas, gewoon een gevolg zijn van jullie normale relatie.
Maar laat het niet lijken alsof het stellen van de grens een straf is voor je ouders of een product van woede (zelfs als het hele proces van zelfs het moeten instellen van expliciete grenzen met hen je woedend maakt). Het gesprek beginnen kan moeilijk zijn, en hangt af van jullie dynamiek; als je wilt wachten tot ze een kwestie “op de spits drijven” voordat je je grens opwerpt, is dat OK, net als het maken van een preventieve aanval (“Hallo, ik wil je gewoon laten weten dat XYZ niet langer een deel van mijn leven zal zijn!”).
Als je hulp nodig hebt bij het uitzoeken wat je grenzen zijn, begin dan heel klein en word heel letterlijk. Waar hebben jij en je ouders onlangs ruzie over gehad? Wat hebben ze gedaan dat je van streek heeft gemaakt? Noteer de specifieke woorden of daden die je van streek hebben gemaakt. Maak een lijst en ga dan na of het om gewone botsingen gaat (meningsverschillen over de vraag of Katy Perry wel of niet kan zingen) of om dingen die als “grensoverschrijdend” kunnen worden aangemerkt: praten over iets wat je niet wilt bespreken, je iets vragen wat je niet kunt (of wilt) aanbieden, ruimte, tijd of toegang eisen die je niet wilt geven. Maak deze dingen duidelijk in uw gedachten.
Markeer de grens op een vrolijke manier (“Oh, dat klinkt heerlijk! We gaan iets anders doen, maar bedankt dat je aan ons dacht!”) voorkomt een heleboel zonden: je ouders die denken dat je het “niet meende” toen je de grens vaststelde, omdat je boos of emotioneel was; die zich beledigd voelen door je toon; of die proberen je in een ruzie te trekken. Ga niet in discussie. Blijf gewoon uw positieve script herhalen. (Daar komen we zo op terug.)
Maak duidelijk wat verboden terrein is
Maak de dingen zo specifiek als u wilt. Je nieuwe grens is: je ouders bellen je voortaan niet meer tussen 22.00 en 08.00 uur, en als ze dat wel doen, wordt de telefoon niet opgenomen. Jouw nieuwe grens is: Ze mogen geen commentaar geven op je gewicht, je baan, je partner, wat dan ook. Maak het volstrekt duidelijk welk gedrag niet wordt getolereerd.
Geef geen speelruimte: een nauwkeurig gerichte aanpak vermindert hier de kans op misverstanden door goedwillende ouders. Als ze niet goed bedoeld zijn, of het gewoon niet snappen, zullen ze hard terugslaan, en dan kun je bij je duidelijk omschreven wapens blijven. “Ik zal X niet met je bespreken”; “je mag Y niet”; “we zullen Z in de plaats doen.” Hou het gedetailleerd en streng.
Geef er iets voor terug
Dit is een uitstekende tip van Psych Central, en kan helpen om de paniek of de schok te compenseren die bij je ouders zou kunnen ontstaan als ze de grens voorgeschoteld krijgen: geef ze er iets voor terug. Als je niet over je gewicht wilt praten, praat dan over een film die je hebt gezien. Als je weigert om met Kerstmis naar hun huis te gaan, bied dan aan om op Kerstavond een toetje te gaan eten.
Eén probleem met deze “ombuigende” aanpak is dat je uiteindelijk veel te veel kunt aanbieden als een “verontschuldiging” voor het vaststellen van deze ene grens, uit schuldgevoel. Zorg dus voor een vooraf bepaalde lijst van mogelijke “geschenken” waar je je goed bij voelt voordat je het gesprek begint – die allemaal ongeveer de juiste grootte hebben voor jou en die je gevoelens niet in gevaar brengen. Op die manier weet je wat je te bieden hebt en zul je er niet van afwijken of de pudding overvoeren. Ze krijgen wat je op tafel legt, niet meer.
En nee, ze krijgen niet al die bonussen. Als ze je als toetje willen, dan krijgen ze dat. Ze krijgen niet dat EN de volgende ochtend EN een bezoek in het nieuwe jaar. De “geschenken” zijn alternatieven, geen opties die ze eindeloos kunnen uitbreiden.
Have A Few Scripted Responses On Hand
Dit is vooral belangrijk als je ouders de macht hebben om je gesprekken volledig te kapen of naar hun hand te zetten. (Sommige ouders zijn zo.) Het voorbereiden van een script kan echter een zegen zijn voor iedereen die probeert een grens te trekken. Zorg dat je antwoorden bij de hand hebt die duidelijk maken dat je voet bij stuk houdt. “Het spijt me dat je je zo voelt!” is een veel voorkomende. “Dat is interessant” is een andere.
Deze scripted reacties zijn niet bedoeld om passief-agressief te zijn; ze zijn oprecht. Maar ze geven ook geen krimp als reactie op schuldgevoelens, dreigementen, ellende of algemene negativiteit.
Hold Firm
Als het om grenzen gaat, is dit het enige wat je moet onthouden: er moeten altijd consequenties zijn voor het overtreden ervan. Telkens wanneer een ouder iets te berde brengt waarvan u hebt gevraagd dat niet te doen, of u belt na de afgesproken tijd of op een andere manier een grens overtreedt, dient u dezelfde consequentie te verbinden aan het overtreden ervan. Verlaat de kamer, het gesprek, het huis; leg de telefoon neer; weiger om verder te gaan. Je moet hier consequent in zijn om duidelijk te maken dat je het serieus meent met de regels die je hebt gesteld.
Het stellen van een grens is net als iemand laten wennen aan een nieuwe regel; consequent reageren is de sleutel, en er is geen ruimte voor onderhandeling of fouten. Als er onderhandeld gaat worden, moet dat jouw keuze zijn, en die van jou alleen; niemand mag die beslissing voor jou nemen en beslissen dat jij je grens moet veranderen.
Na een tijdje dat jij voet bij stuk houdt met je grenzen, zullen je ouders zich realiseren dat de dingen niet gaan veranderen, en zich erbij neerleggen. (Of ze blijven je tegenwerken, in welk geval ik denk dat je misschien een kijkje wilt nemen naar ons werk over giftige ouders.)
Beelden: Barcroft Media/Barcroft Media/Getty Images, Giphy